Postępowanie w przypadku alkoholika w rodzinie

Musimy pamiętać na każdym kroku, że alkoholizm nie jest łatwą chorobą i ciężko będzie się ją leczyło. Na samym początku należy przede wszystkim zaakceptować ten fakt i przestać się wstydzić przed otoczeniem. Zazwyczaj jest bowiem tak, że uzależnienie danej osoby jest traktowane jako coś okropnie hańbiącego dla rodziny alkoholika. Absolutnie nie można postępować z alkoholikiem jak z niegrzecznym dzieckiem, bowiem jest to osoba chora i tak należy się z nią obchodzić. Ludzie chorzy wymagają przecież od nas akceptacji oraz tego, aby traktować ich z pełną godnością. Nie ma sensu wymuszać obietnic zaprzestania picia czy kierować groźby, bowiem to tylko będzie prowadziło to rozpadu relacji, a nie da żadnych widocznych efektów.

W zamian zmuszajmy osobę uzależnioną do tego, aby dbała o siebie i ponosiła wszelkie konsekwencje swoich czynów. Niezmiernie szkodliwe jest wszczynanie kłótni, szczególnie wtedy kiedy dana osoba jest pod wpływem alkoholu. Wtedy zdecydowanie lepiej odpuścić, gdyż może to mieć tragiczne skutki. Przeważnie alkoholicy mają niejasności w umyśle, tzn. nie pamiętają dokładnie czy zrobili coś złego. Wobec tego, jeśli miała miejsce takowa sytuacja, to nie należy takiej osobie tego wypominać i robić wymówki. Przeważnie tacy ludzie doskonale zdają sobie sprawę z tego, iż źle robią, niemniej jednak nie są w stanie sobie poradzić ze swoją chorobą. Wobec tego zawsze przekazujmy uzależnionemu tylko suche informacje, takie najważniejsze, bez zbędnych wymówek i kłótni.

Potem pozwólmy mu na chwilę refleksji, aby zastanowił się nad swoim zachowaniem. Musi samodzielnie dochodzić do pewnych wniosków. Najczęstszym błędem, który często jest popełniany jest dawanie wiary obietnicom alkoholików. Tacy ludzie robią to tylko i wyłącznie dlatego, żeby w końcu mieć spokój, ale tak naprawdę wiedzą, że nie są w stanie ich dotrzymać. My sami nie kierujmy do nich żadnych gróźb, których nie jesteśmy w stanie spełnić, gdyż wtedy wychodzimy na osoby, które coś mówią, ale nie traktują swoich słów poważnie.

Zamiast tego informujmy alkoholika o jego niedopuszczalnych zachowaniach w taki sposób, aby zmusić go do zastanowienia się nad sobą, np.: „zeszłej nocy przyszedłeś do domu pijany, przeklinałeś i śpiewałeś wulgarne piosenek, a na końcu zniszczyłeś szafkę w kuchni. Dzieci nie mogły zasnąć, bo się bały, że zrobisz im krzywdę…” Często spotykamy się z kontrolowaniem alkoholika, ale prawda jest taka, że i tak nie będziesz w stanie dokładnie sprawdzić ile alkoholu wypija. Nic tutaj nie pomoże odciąganie i utrudnianie mu wypicia, ponieważ będzie go to tylko motywowało do poszukiwania kolejnych prób. Prawda jest taka, że alkoholik koniecznie chce się napić i zrobi to tak czy inaczej. Kardynalnym błędem jest spożywanie alkoholu z uzależnionym tylko dlatego, że zależy nam na tym, aby taka osoba mniej wypiła. W żadnym wypadku się to nie sprawdza i może prowadzić do tego, że uzależni się również inny członek z rodziny. Należy jasno powiedzieć, że alkoholizm to przewlekła choroba, której leczenie trwa naprawdę dużo czasu.

Co więcej, bardzo prawdopodobne są nawroty, na które również należy być przygotowanym. Warto przez cały okres abstynencji wspierać alkoholika i dodawać mu otuchy, gdyż to na pewno bardzo pomoże mu wytrwać w swoim postanowieniu. Jest to bardzo istotne w szczególności na samym początku terapii. Musisz przyjąć do wiadomości, że dana osoba nie była zawsze uzależniona i kochasz ją przecież za to jakim jest człowiekiem i kim dla Ciebie zawsze była. To bardzo ważne, aby alkoholik czuł nasze wsparcie i pomoc, gdyż wtedy na pewno będzie miał jeszcze więcej siły, aby wytrwać.