Wielki Post dla powracających do nałogu: Refleksja nad własną dzikością

Wielki Post rozpoczyna się w tym tygodniu Środą Popielcową, a kończy Wielkanocą. Dla wielu chrześcijan Wielki Post jest okresem pokuty i modlitwy, aby przygotować się na radość ze zmartwychwstania Chrystusa w Wielkanoc. Niezależnie od tego, czy Wielki Post jest częścią twojej tradycji chrześcijańskiej, czy nie, jest to dobry czas na refleksję, zarówno o swoim życiu jako chrześcijanina, jak i jako uzależnionego w odwyku. 40 dni Wielkiego Postu (plus niedziele) przypominają nam o 40 dniach Chrystusa na pustyni. Te dni pozbawienia, prób i pokus są znane każdemu uzależnionemu.

I może sprawić, że poczują się tak, jakby nie mierzyli się z innymi. Jezus był kuszony przez diabła i oparł się. Ale dla uzależnionych, było kuszenie i nie było oporu przez tak długi czas. Jezus poszedł na pustynię, aby sprawdzić samego siebie, aby zobaczyć, czy jest gotowy poświęcić się dla nas. Znalazł siłę w miłości Ojca. Wiedza o tym, co zrobił Jezus, może być dla nas źródłem siły. Samo przejście przez chrześcijański ośrodek odwykowy nie jest łatwe. Wyzdrowienie nie jest łatwe. Pokusy są wszędzie i wydaje się, że nigdy nie dostaniemy żadnej nagrody za ich unikanie. Ale Wielki Post może dać nam spokojną przestrzeń do refleksji. Wiemy, że życie niesie ze sobą pustynie i próby, i musimy stawić im czoła. Możemy poświęcić ten czas na więcej modlitwy i refleksji nad tym, jak Boża łaska pomogła nam na tej drodze. Co zrobisz w czasie Wielkiego Postu? W jaki sposób refleksja nad walką pomogła ci wyzdrowieć?